.
انسان زاده شدن تجسّد ِ وظيفه بود:
توان ِ دوست‌داشتن و دوست‌داشته‌شدن
توان ِ شنفتن
توان ِ ديدن و گفتن
توان ِ اندُه‌گين و شادمان‌شدن
توان ِ خنديدن به وسعت ِ دل، توان ِ گريستن از سُويدای جان
توان ِ گردن به غرور برافراشتن در ارتفاع ِ شُکوه‌ناک ِ فروتني
توان ِ جليل ِ به دوش بردن ِ بار ِ امانت
و توان ِ غم‌ناک ِ تحمل ِ تنهايي
تنهايي
تنهايي
تنهايي عريان.
.
انسان دشواری وظيفه است.
.
۲ نظر:
تواگر مي دانستي كه چه زخمي دارد
كه چه دردي دارد
خنجر از دست عزيزان خوردن
از من خسته نمي پرسيدي ..
تو چرا تنهايي ؟.................
سلام
ممنون از لطفتون
البته خوشحال می‌شم برای این کمک.
من طرح جلد
ساعت ده صبح بود
و
چای در غروب جمعه...
رااضافه کرده‌ام
موفق باشین
ارسال یک نظر