اي خداوند، مرا در غضب خود توبيخ منما و مرا در خشم خويش تأديب مكن.
اي خداوند، بر من كرم فرما زيرا كه پژمردهام.
اي خداوند، مرا شفا ده زيرا كه استخوانهايم مضطرب است،
و جان من به شدت پريشان است.
پس تو اي خداوند تا به كِي؟
اي خداوند، رجوع كن و جانم را خلاصي ده. به رحمت خويش مرا نجات بخش.
زيرا كه در موت ذكر تو نميباشد.
در هاويه كيست كه تو را حمد گويد؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر